Ποιητές σου λέει...

Σε μπλογκς ποιητικά και φόρα
το πνεύμα τους διαλαλούν
κι έχουνε πάρει τόση φόρα
που τίποτε άλλο δεν ακούν.

Ξέρουν τους στίχους ν’ αραδιάζουν
ξερνώντας τους σαν εμετό.
Ούτε κι αυτοί δεν τους διαβάζουν-
γιατί να τους διαβάσω εγώ;...

Με ομοιοκαταληξίες
δίνουν στην πλήξη τους ρυθμό
κι οι ελεύθερές τους στιχουργίες
μοιάζουν με ζώου βρυχηθμό.

Με αλληλοφιλοφρονήσεις
μα και με θράσος τσαμπουκά
άλλοτε κάνουνε μηνύσεις
κι άλλοτε γλείφουν σα σκυλιά.

Ίσως κι εσύ τους συναντήσεις
αυτάρεσκα να ομιλούν-
ευθύς θα τους αναγνωρίσεις
για τους μεγάλους αν σου πουν.

-Ανάξιος είναι ο Ελύτης!
-Μανιέρα έχει η Δημουλά!
-Σεφέρης ίσον λωποδύτης!
-Κι ο Καζαντζάκης ωχριά!

Κι αφού τους πάντες κριτικάρουν
ήσυχοι παν να κοιμηθούν.
Τι κι αν το νόμπελ δεν το πάρουν...
έτσι κι αλλιώς ...θα τ’ αρνηθούν!



© ΙΩΑΝΝΗΣ Ν. ΚΥΡΙΑΖΗΣ

[το ποίημα, εδώ]