το καλοκαίρι έξω από το παράθυρό μου

Γρίλιες κι ένα κομματιασμένο φως
θυμάμαι από τα παιδικά μου χρόνια.
Πίσω από παράθυρα κλειστά
ράντσα, σεντόνια, χρώματα σβησμένα
ουλές αλμύρας για ένα καλοκαίρι.

Αφίσες, πόζες ηθοποιών, επαναστάσεις
σταυρόλεξα με το μολύβι κεντημένα -
λύσεις ερωτιδέων των αρχαρίων.
Για τους μικρούς θεούς του έρωτα μιλάω.

Κι έναν απ' την παρέα που κάποια μέρα
δεν κατέβηκε στη θάλασσα.

Έτσι, για να σημάνουν
εκείνες οι βραχνές φωνές
στις μουσικές που ακούγαμε
τα μεσημέρια.


© X2
( ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΠΙ ΔΥΟ)

[το ποίημα, εδώ]