36

Έχεις για όνομα ένα ρήμα
Κουρνιάζεις στα στήθη του φθινοπώρου
Όταν χαμογελάς, οι λύπες χαμηλώνουν το βλέμμα
Όταν λύνεις τα μαλλιά σου, εκμηδενίζεις τις παρομοιώσεις
Βάφεις τα χείλη σου τείχινα
Γίνεσαι στροβοσκοπική
Μου σβήνεις τα επίθετα. Πώς να σε περιγράψω
Τίποτα δεν είναι ακριβώς πάνω σου
Το στόμα σου
Τα χάδια σου
Οι ώρες σου
Οι οργασμοί σου
Οι συντριβές σου
Οι μέρες δεν μπορούν να σε αγγίξουν
Με τα ματωμένα δάχτυλά τους
Το λιγδιασμένο τους βλέμμα
Κοίτα πώς κάνουν πασαρέλα σε πρωινάδικα
Φορώντας ρούχα δανεικά
Σπάζουν τα τακούνια τους στο πρόσωπό σου
Ό,τι και να σου πουν μην τις πιστέψεις
Η αγάπη δε συχνάζει στα ημερολόγια

[Ποιήματα βουτηγμένα στη βενζίνα]

© JAZRA

[Το ποίημα εδώ]