Φέτα ουρανός

“Το δικό μας δάσος δεν το κρύβει ο ουρανός
δεν περνούν από δω ξυλοκόποι” (Μ.Αναγνωστάκης)


Δε χάνει χρώμα ο ουρανός όσο αν ξυλευτεί
βρέχει μια γαλάζια βροχή
ποτίζει μπλούζ την ψυχή
πριν προλάβεις να κάνεις ευχή
γεμίζει αστέρια τη γλώσσα σου

Περιμένοντας τη λέξη σου
σκύβω στον καιρό
λωρίδες ουρανού μαζεύω
ένα αστέρι
ουρανό σκοπεύω
νάχουν τα τραγούδια το σκοπό τους.


© Έκτωρ - Σχήμα Τελικό

[Το ποίημα εδώ]