A gift of sacrifices

Άναψα δάδες
με ξεσηκώνει η τελετή της φωτιάς
ξελογιάζει ώρες of sacrifices...

Πυρώνουν τα προκαταρκτικά βήματα
στην βασανισμένη άμμο
Είσαι βυθούς... κοντά...
Σε πνίγω …

Mon Amour!!!
Πρέπει να διασχίσω
λεύγες επιφάνειας
σε λαδωμένα δέρματα
να ξεγλιστρήσω,
σε φαντασίωση να γευτώ
το μέλι μιας
πλάτης που εκλιπαρεί την αστοχία της γλώσσας …

σαλιώνω τον ξεβαμμένο εφιάλτη
στο προσκέφαλο
έτσι κοιμήθηκα χτες
μες το ρίμελ των ματιών σου …

μεταφράζω τα πικρά συστατικά του
στους καταναλωτές σου
κ πίνω στην ικανοποίηση
της πουλημένης σου μοναξιάς...

η εικόνα που θα σε εκπροσωπήσει
βρίσκεται στο ωάριο κάποιου αρχείου...
προς το παρόν,
εκτίθεσαι ως διαφημιστικό άρωμα
με πεθαμένες πέρλες...

κι’όμως,
σε κρέμασα στον λαιμό
πρόσφατα,
περιδέραιο της έμπνευσης...
έτυχε, ο φακός να ρετουσάρει
αυτόματα
το ‘ δώρο ’ μιας θυσίας δίχως αντάλλαγμα …

A gift of sacrifices with no return …

© Βάγγη Χατζησταμάτη