Κατακλυσμός Λέξεων Μοναξιάς

ΕΠΙΟΥΣΙΑ ΟΜΟΙΟΚΑΤΑΛΗΞΙΑ 22ης ΧΡΥΣΗΙΔΑΣ:
Κύκνειου Οργασμού Άναυδο Σώμα Πλεκτάνη Θεοφάνειας στο Ποίημα


β] ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ

τι πλανόδια που είναι η θλίψη
τι βλέμμα η σιωπή των στίχων
μας χωρίζουν άμαχες λέξεις ως την Τέλεια Χρυσηίδα,
ριπές μονοσύλλαβης ερημίας
περιβόητο λευκό χαρτί
μετείκασμα θνητό άσφαιρου τοπίου
μας ενώνει δίψα ιαματικού πόθου
ψυχή μου διάτρητη
φεγγίτης στη ρότα φυλλοβόλου λόγου
απ’ το ανοιχτό παράθυρο φεγγίζει η μελαγχολία του καιρού

εκεί που ήξερα να πω το τέλος
εύφλεκτο σπέρμα δρομολόγησε τη βάρδια του
στις έγκλειστες κλεψιγαμίες
ως υποχθόνια διάψευση-
φευ πάλι θα κάνει κατακλυσμό λέξεων:
ω μοναξιά εισχωρείς μέσα στο βράδυ
σαν κλητική προσφώνηση βοώντος θανάτου

σαν-ΥΠΟΓΡΑΦΗ: ΔΕΣΜΩΤΗΣ Στον ίλιγγο της Σκιάς 1000 ΛΕΞΕΩΝ


© από μηχανής ΦΑΥΛΟΣ ΣΤΙΧΟΣ: υπεροψία της ΡΕΜΒΗΣ Χρυσηίδων Σιωπής